Prezidento de Meksiko, Andrés Manuel López Obrador.
Foto: Edgard Garrido / Reuters

Meksika prezidento Andrés Manuel López Obrador resumis per unu vorto tion, kio okazis antaŭ 30 jaroj ĉe Unuiĝintaj Nacioj pri la blokado kontraŭ Kubo: Domaĝe! Li ekkriis en sia matena konferenco.

Kompreneble, la meksika prezidento aludis ne al la 185 landoj, kiuj voĉdonis kontraŭ la blokado, sed al la 30 debatoj en la Ĝenerala Asembleo de UN, ĉar li registris ĝin kiel temon en la tagordo de la 47-a periodo de sesioj -ĉar en la 46-a estis retirita – kaj senescepte la mondo ĝin kondamnis.

Estas tre ilustra, kiel ĉiujare la nombro da landoj, kiuj repudias ĝin ekde tiam kaj postulas ĝian forigon, konstante kreskas. En 1992, la unua el ili, favora, 59; kontraŭ, tri; sindetenoj, 71; forestoj, 46. Landoj, kiuj voĉdonis kontraŭ: Usono, Israelo kaj Rumanio.

Sed de tiam la malakcepto estis nehaltigebla. En 1993 ĝi atingis 88 kun kvar kontraŭ, kompreneble Usono kaj Israelo, kaj du akompanantaj registaroj, Albanio kaj Paragvajo.
Kiom ajn Vaŝingtono mobilizis siajn peonojn, proponis monon, praktikis politikan kaj ekonomian premon, ĝi ne povis ĉesigi la spiralon kontraŭ sia krima kaj neracia blokado, kaj en 1994 la voĉdono superis cent por neniam reveni.

Tiam estis 117, la sekvaj 137, la suprenir-ritmo daŭris, la 20-a jarcento fermiĝis per 167 kaj la 21-a malfermiĝis kun la sama figuro, sed nur en 2001 ĉar en 2002 ĝi atingis 173 kaj de tiu momento ĝi moviĝis inter 185 kaj 191 voĉoj favore al la suspendo de la blokado en la kondiĉoj kaj argumentoj levitaj de la proponita rezolucio.

Tio signifas, ke la tuta mondo -ĉar la unu aŭ du sindetenoj, kiujn ili sukcesis varbi ekde tiam, estas morale nevalidaj- estas kontraŭ la blokado.Ili estas izolitaj, kritikitaj, repudiitaj, malakceptitaj de la mondo dum 30 jaroj, sed la blokado estas tie!

Kio estas malĝoja? Kion diris López Obrador en sia mallonga aludo al la debato:
"Estas domaĝe! Hieraŭ, 185 voĉoj por la forigo de la blokado kaj du kontraŭ. 185 kontraŭ 2! Kaj la blokado daŭros, ĉar unu el ili rajtas vetoi! Kie estas la grandeco? Kie estas la altfluga politiko? Kiel en ĉi tiuj tempoj ni vetos por retroiri, se estas tempoj de ŝanĝo?”, li esprimis tre indigne.

Ĝi signifas, kompreneble, ke UN eraras kaj montras sian misfunkcion de almenaŭ 30 jaroj.

Ĝi akceptas, eĉ sen cenzuri ilin, la proklamon kaj aplikadon de eksterteritoriaj leĝoj kiuj malobservas la Internacian Juron kaj la Ĉarton de la Unuiĝintaj Nacioj mem, kaj de facto aprobas la sankciojn derivitajn de ili, ne kontraŭ Kubo, sed kontraŭ triaj partneroj, inkluzive de potencaj kompanioj kaj bankoj, kaj nubi internaciajn komercajn -kaj politikajn- rilatojn.
Kubo pruvis en ĉi tiuj 30 jaroj, ke la blokado kaj ĝiaj sekvoj konsistigas ege cinikan genocidon, pli teruran ol tiu farita de la romianoj antaŭ jarcentoj kun la Calagurritanos sieĝitaj en la militoj inter Pompejo kaj Sertorio ĉirkaŭ 73 a.K. C. La keltibera loĝantaro suferis longan blokadon kaj ĉiuj, krom unu virino, malsat-mortis pro la sieĝo.

Ili ne sukcesis mortigi la kubanojn dum pli ol 60 jaroj da blokado, sed ili klopodis dum tiu tuta tempo kaj serĉis manieron igi ilin vivi en agonio kiel en ĉi tiuj tempoj de malsano kaj katastrofo.

Kio estas riproĉinda, kaj UN bone observu ĝin kaj agu laŭe, estas tio, ke tiom kiom pligrandiĝas opozicio al la blokado en la mondo kaj la voĉdono kontraŭ ĝi estas pli unuanima en la Ĝenerala Asembleo, la usona registaro plifortigas ĝin, kiel okazis precipe kun liaj du lastaj registaroj, tiu de Donald Trump kaj tiu de Joe Biden.

Ĝi estas moko pri la mondo, kolosa malrespekto de internacia juro kaj brutala atako kontraŭ milionoj da estaĵoj, inkluzive de infanoj, virinoj kaj maljunuloj, kiuj estas tiuj, kiuj plej suferas. Plenrajta krimo kontraŭ la homaro pro siaj celoj kaj sekvoj, kiu estas neeble pravigebla.

La romianoj ne estis juĝitaj en internacia kortumo pro sia abomena blokado de Calahorra kaj la mortoj, kiujn ili kaŭzis, ĉar ili tiam ne ekzistis, sed nun ili ja ekzistas, kaj estas tempo, ke, kiel denuncas López Obrador, la voĉdono estas nenio kaj la blokado estas konservita. Estas hontinde!