La troa kaj agresema usona milita ĉeesto en la regiono konsistigas minacon al Latinameriko kaj Karibio kiel tuto.
Sub la gvido de la Sekretario de Ŝtato, la ĉefa kaj tuja celo estas la perforta renverso de la venezuela registaro per la uzo de usona milita forto — tre danĝera kaj nerespondeca ago kun neantaŭvideblaj kaj nekalkuleblaj konsekvencoj.
Konsiderante la gradon de ĉi tiu evidenta minaco, ĝi konsistigas malobservon de internacia juro kaj la Ĉarto de Unuiĝintaj Nacioj.
Milita eskalado povus rezultigi gravan internacian krimon.
Ĉi tiu agreso devenas de militema celo ne dividita de la plimulto de la usona popolo.
Se milito eksplodos, kie estos la ministro pri eksterlandaj aferoj? Ĉu iu vere pensas, ke li akompanos junajn soldatojn riski siajn vivojn en batalo, kiu ne estas ilia? Oni devus demandi lin, ĉu li iam servis en la militistaro.
La preteksto kontraŭbatali kontraŭleĝan drogkontrabandadon estas netenebla mensogo.
Tia koncentriĝo de mararmeaj rimedoj, tiel granda kaj sofistika, kun tia detrua pafforto kaj volumeno, ne estas deplojita por kontraŭbatali krimajn organizojn.
La usona registaro povus kaŭzi nekalkuleblan nombron da mortoj kaj krei scenaron de perforto kaj malstabileco en la hemisfero, kiu estus neimagebla.
La minaco de milito solvas neniun el la internaj politikaj kaj ekonomiaj problemoj de Usono; ĝi malpliigas la eblecon de konstrua kaj komprenema rilato en la regiono, samtempe montrante al novaj generacioj la delongan malfidon de la latinamerikaj kaj karibaj popoloj rilate al la ambicioj de ilia potenca norda najbaro.
Kubo kondamnas ĉi tiun militan eskaladon per la plej fortaj eblaj vortoj kaj reasertas sian plenan subtenon al Venezuelo.
Ni ankaŭ apelacias al la ordinara racio, solidareco, spirito de paco kaj etiko de la internacia komunumo.
Ni apelacias al la popolo de Usono por ĉesigi ĉi tiun frenezecon.
Fonto: Granma
