Kubo ekpaŝos signife en la modernigo de sia labora referenckadro per enkonduko de nova leĝoprojekto nomata Labora Kodo. Tiu ĉi ambicia normo, kiun oni submetos je popola konsultiĝo ekde septembro ĝis novembro ĉi-jare, laŭ asertis la Ministerio de Laboro kaj Socia Sekureco, postulas studon kaj debaton ĉar la proponitaj ŝanĝoj konsistigos novan Leĝon, kaj ne nur aktualiĝon de la valida normo.
Aŭtoritatoj priskribis la proponon kiel “tre futurecan” leĝaron, celante adapti laborrilatojn al la nuna ekonomia realo kaj plivastigi protekton por ĉiuj laboristoj en la lando.
Per ĉi tiu nova kodo, la kuba registaro esperas amplekse trakti la diversajn bezonojn de la laborsektoro, kaj ŝtata kaj neŝtata.
La skizo inkluzivas dek novajn trajtojn, kiuj markas rimarkindan ŝanĝon en laborregularoj. Unue, ĝi etendas sian aplikan amplekson al ĉiuj laboristoj, sendepende de la sektoro en kiu ili agas, certigante, ke ĉiuj dungantoj plenumas la leĝon.
Plue, ĝi eksplicite malpermesas maldungon aŭ kondiĉigon de dungado, reteno aŭ promocio de laboristinoj pro gravedeco, antaŭenigante pli sekuran kaj pli inkluzivan labormedion.
La leĝaro estas regata de la principo de kapablo, anstataŭigante la koncepton de “demonstrita taŭgeco” per “demonstrita kapablo”, faciligante aliron al dungado kaj promocio bazita sur realaj kompetentoj.
Grava afero koncernas la limigon de provizora dungado: por stabiligi dungadon, la uzo de provizoraj kontraktoj por permanentaj laboroj estas malpermesita, kio garantias pli grandan salajrosekurecon.
Rilate al la inkludo de handikapuloj, la leĝo establas devigajn gvidliniojn por dungantoj, certigante la aliron kaj disvolviĝon de handikapuloj en la labormerkato, antaŭenigante ilian aŭtonomecon.
La rajto al distanca laboro estas formale sanktigita, agnoskante la gravecon de ĉi tiu modaleco, ĉu pro la naturo de la tasko aŭ personaj cirkonstancoj.
Alia nova aspekto koncernas la minimuman laboraĝon, kiu estas modifita, altigante ĝin de 17 al 18 jaroj, akordigante ĝin kun internaciaj normoj pri infanprotekto.
Alia afero rilatas al enspezprotekto: dungantoj devas protekti la enspezojn de siaj laboristoj en kazo de interrompoj aŭ fino de la dungorilato, tiel plifortigante ekonomian stabilecon.
La rolo de sindikatoj estas plifortigita, ĉar estas ratifite, ke fundamentaj entreprenaj decidoj devas esti aprobitaj de la ĝenerala asembleo de laboristoj, antaŭenigante kulturon de demokratia partopreno.
Kaj fine, la konstitucia kaj internacia bazo: la Leĝprojekto baziĝas sur la Konstitucio de 2019 kaj konformas al internaciaj konvencioj de la Internacia Organizaĵo pri Laboro (ILO) ratifitaj de Kubo, reasertante la engaĝiĝon de la lando al laborrajtoj.
Ĉi tiu nova Laborkodo reprezentas historian ŝancon plifortigi la protekton de laboristoj kaj modernigi laborrilatojn en Kubo, samtempe moviĝante al pli inkluziva kaj justa ekonomia modelo.
Kun la populara konsulto, kiu okazos de septembro ĝis novembro, oni atendas, ke la voĉoj de laboristoj kaj civitanoj ludos fundamentan rolon en la formulado de ĉi tiu decida leĝaro por la estonteco de laboro sur la insulo.
