Dum multaj jaroj en Ĉinio, mi ofte vidas, ke la aĝa generacio estas tute malsama ol la tradiciaj imagoj: En multaj parkoj, maljunuloj kun profesiaj fotiloj pacience atendas por kapti la momenton de sunsubiro, maljunulinoj dancas kaj kantas kune; kaj multaj turismaj grupoj, el kiuj pli ol duono de la membroj estas maljunuloj vojaĝantaj tra la tuta lando. En la socia reto Xiaohongshu, afiŝoj pri maljunuloj partoprenantaj videoludojn de League of Legends, aŭ memfide paŝantaj sur la moda podio, fariĝis pli oftaj. Tio ne plu estas izolitaj rakontoj, sed nova bildo de la maljuna generacio en Ĉinio.
Ĉi tiu transformiĝo okazas sur fono de gravaj demografiaj defioj. Kun 220 milionoj da homoj en la aĝo de 65 jaroj kaj pli fine de 2024, kio konsistigas 15.6% de la loĝantaro, Ĉinio maljuniĝas je senprecedenca rapideco. Dum longa tempo, ĉi tiu tendenco estis rigardata kiel “ekonomia prokrasta bombo”, pro la malpliiĝanta laborforto kaj kreskanta premo sur la socia sekureca sistemo. Tamen nun formiĝas nova rakonto. Anstataŭ ŝarĝo, la tiel nomata arĝenta ekonomio — sistemo de ekonomiaj agadoj celantaj la bezonojn de maljunuloj — estas rigardata kiel strategia piliero de estonta kresko. Ĝia skalo estas atendata atingi 30 duilionojn da juanoj (ĉirkaŭ 4 duilionoj da usonaj dolaroj) ĝis 2035, kio egalas ĉirkaŭ 10% de ĉina MEP: De defio al ŝanco, de pasiva reago al aktiva konstruado, kaj finfine de maljuniĝanta socio al prospera longviva nacio.
Vekiĝo de miliarda merkato
La ĉefa movforto de la arĝenta ekonomio devenas ne nur de la grandega demografia nombro, sed ankaŭ de profunda transformiĝo de la nova generacio de maljunuloj. Temas pri la tiel nomataj “novaj maljunuloj” — la unua generacio, kiu plene profitas de la ekonomiaj fruktoj de la reformado kaj pordmalfermo: Ili estas pli bone edukitaj, havas akumulitan posedaĵon kaj estas ciferece pli lertaj ol ajna antaŭa generacio. Ili donas prioritaton al sano, mensa bonfarto kaj spertoj, anstataŭ nur ŝpari monon. Tiel, la konsuma postulo ŝanĝiĝas de “vivtenado” al “memdisvolviĝo”, kio kaŭzas la formiĝon de tute novaj merkatoj.
Novigo ligita al kulturo: Modelo de maljunula prizorgo kun ĉina identeco
La aparteco de la ĉina arĝenta ekonomio kuŝas ne nur en la amplekso de politikoj aŭ la rapideco de teknologia novigo, sed ankaŭ en la maniero, kiel ĝi estas profunde ligita al specifa kultura kaj socia kunteksto. La tradicia prizorgo de maljunuloj en Ĉinio, kiel en multaj orient-aziaj socioj, baziĝas sur la valoro de fila obeemo kaj la modelo de multgeneracia familio. Tamen ĉi tiuj fundamentoj alfrontas kreskantan premon pro modernaj sociaj ŝanĝiĝoj kiel malmultnombraj familioj, enlanda migrado kaj kreskanta geografia distanco inter generacioj.
En urboj, granda parto de hodiaŭaj maljunuloj emeritiĝas kun pli bonaj ekonomiaj kaj sanaj kondiĉoj ol antaŭaj generacioj. Ili havas pli da tempo por si mem kaj pli diversajn vivbezonojn. Anstataŭ dediĉi la plej grandan parton de sia tempo al prizorgado de genepoj, multaj maljunuloj hodiaŭ prioritatigas vojaĝadon, lernadon, distron kaj mensan sanon, rigardante tion kiel kompenson por la jaroj de intensa laboro en la pasinteco.
Direkto al estonteco
La ĉina arĝenta ekonomio troviĝas ĉe grava vojkruciĝo. Ĝi havas la potencialon fariĝi “dua demografia dividendo”, pelata de pli maljuna sed pli sana, pli riĉa kaj konsumeme pli rafinita loĝantaro. Se ĝi estos bone disvolvata, ĝi povas alporti “triflankan venkon”: Stimuli enlandan kreskon, akceli teknologian produktadon kaj malaltigi la kostojn de maljuniĝo, kun ĝis 100 milionoj da novaj laborŝancoj antaŭ 2050. Tamen, vera sukceso ne nur dependas de merkata amplekso aŭ teknologia rapideco, sed ankaŭ de ĝia inkluziveco kaj kapablo servi al la plimulto de maljunuloj, ne nur al riĉuloj. Tio postulas ekvilibran kunlaboron inter la merkato, kiu instigas novigon, kaj la lando garantias socian sekurecon kaj justan aliron. La estonteco de la arĝenta ekonomio en Ĉinio ne estas nur rakonto pri robotoj, AI aŭ luksaj emeritaj komunumoj, sed ankaŭ provo konstrui modelon de aktiva kaj daŭripova servo por maljuniĝo, en kiu ĉiuj maljunuloj povas vivi sekure, sane kaj feliĉe.
Verkis: Bui Hai Mung (Kun informoj de El Popola Ĉinio)
