La 2-an de decembro 1956, la historio de Kubo prenis novan turnon. El la koto de Los Cayuelos kaj la neŝancelebla volo de tiuj 82 ekspedicianoj eliris la Revoluciaj Armitaj Fortoj, heredantoj de la spirito de la Ribela Armeo.
La nokto estis densa, peza pro salo kaj antaŭsignoj. La jakto Granma furioze ŝanceliĝis kaj ruliĝis sur la akvoj de la Golfo. Preskaŭ englutita de la ondoj, ĝi apenaŭ eltenis la pezon de sonĝoj kaj armiloj. Tiuj sep tagoj da ŝtormo kaj naŭzo, kombinitaj kun perfida maro, ŝajnis konspiri kontraŭ la junaj ekspedicianoj gvidataj de Fidel Castro.
Post iom da tempo, ordono rompis la streĉon: “Plena rapideco antaŭen al la marbordo!” La kareno brutale skrapis kontraŭ la koto, haltante 60 metrojn de la bordo. La silento de la motoro cedis lokon al kolektiva spiregado kaj la ŝprucado de la unuaj viroj, kiuj saltis en la akvon ĉe Los Cayuelos, loko sur la plaĝo Las Coloradas, en la municipo Niquero.
En tiu momento, libereco havis la malvarman pezon de fusilo, trempmalseka dorsosako, kaj koto supreniranta supren laŭ iliaj botoj. La vera provo komenciĝis.
La 2-an de decembro 1956, la kuba historio prenis novan turnon. El la koto de Los Cayuelos kaj la neŝancelebla volo de tiuj 82 ekspedicianoj eliris la Revoluciaj Armitaj Fortoj, heredantoj de la kuraĝo de la Ribela Armeo, gardantoj de lando kiu lernis forĝi sian destinon per siaj propraj manoj.
Kaj el tiu tagiĝo makulita per pulvo kaj koto, la atingo komencis kreski preter la viroj kiuj plenumis ĝin. Ĝi fariĝis semo kaj kompaso, vivanta heredaĵo por novaj generacioj.
Fonto: Granma
